Komety

Chyba nadszedł czas żebym wpisał coś nowego bo robi się nudno. Spróbuje przybliżyć Wam pojęcie ..Kometa..

KOMETA

KOMETA -Słowo kometa pochodzi od łacińskiego cometes, które zostało zaczerpnięte od greckiego komē oznaczającego włosy na głowie. Jako pierwszy określenia komētēs użył Arystoteles, opisując je jako gwiazdy z włosami. jest to małe ciało niebieskie, które porusza się w układzie planetarnym, oraz która pojawia się w pobliżu gwiazdy centralnej. Ciepło tej gwiazdy powoduje, że wokół komety powstaje koma, czyli gazowa otoczka. W przestrzeń kosmiczną jądro komety wyrzuca materię, tworzącą dwa warkocze kometarne – gazowy i pyłowy, skierowane pod różnymi kątami do kierunku ruchu komety. Gazowy warkocz komety jest zawsze zwrócony w kierunku przeciwnym do gwiazdy, co spowodowane jest oddziaływaniem wiatru słonecznego, który "wieje" zawsze od gwiazdy
Jądro komety zbudowane jest z mieszaniny pyłów i drobnych odłamków skalno-lodowych, składających się z lodu wodnego, zestalonego dwutlenku węgla, amoniaku i metanu.

Kometa Hale'a-Boppa

Kometa McNaughta

Animacja przedstwiajaca ruch komety

KOMETY OKRESOWE - Animacja z prawej przedstawia A- gwiazda, B- orbita najdalszej planety, C- kometa. Komety okresowe powracają do centrum układu planetarnego regularnie, co kilkadziesiąt, kilkaset (a nawet w dłuższych okresach) lat, bo poruszają się po bardzo wydłużonych orbitach eliptycznych.
Komety okresowe powracają do centrum układu planetarnego regularnie, co kilkadziesiąt, kilkaset (a nawet w dłuższych okresach) lat, bo poruszają się po bardzo wydłużonych orbitach eliptycznych.
Komety powstaja z malych cial ktore otaczaja gwiazdy posiadajace uklad planetarny takich jak Obłok Oorta. Obłoki takie są pozostałością po procesie formowania się większych obiektów i najczęściej znajdują się poza orbitami najdalszych planet.

Obłok Oorta oraz Pas Kuipera

Wlasciwosci komet-  Według jednej z hipotez w czasie zbliżania się komety do wnętrza układu planetarnego, promieniowanie gwiazdy centralnej powoduje topienie i parowanie zewnętrznych warstw jej jądra złożonych z lodu oraz wielu innych składników. Strumienie pyłu i gazu formują bardzo rozrzedzoną atmosferę, nazywaną komą, która wystawiona jest na oddziaływanie ciśnienia promieniowania oraz wiatru słonecznego. Zjonizowany gaz jest odpychany w kierunku od Słońca, poruszając się zgodnie z liniami pola magnetycznego. Pył pozostaje na torze przelotu komety, co powoduje, że wytworzony z niego warkocz jest niekiedy zakrzywiony. Jądro komety ma średnicę od 0,1 do 40 km^[2], a średnica komy wynosi od 50 tysięcy do 250 tysięcy km^[3].Komety okresowe pochodzą prawdopodobnie z Obłoku Oorta, nazwanego tak na cześć Jana Hendrika Oorta, który jako pierwszy postawił hipotezę dotyczącą istnienia poza Układem Słonecznym chmury małych obiektów^[1] Niekiedy odległe orbity komet zostają zaburzone przez oddziaływanie grawitacyjne, co powoduje, że niektóre z nich kierują się w pobliże gwiazdy centralnej, wchodząc na długie orbity eliptyczne lub poruszając się po paraboli czy hiperboli.
Kometa i warkocz sa podswietlane przez slonce dlatego sa tak bardzo widoczne.

Strugi gazu wyrzucane przez Kometę Borrelly'ego

 Zdjecie po lewej przedstawia strugi gazu wyrzucane przez Komete Borrelly'ego.W 1996 r. stwierdzono, że komety emitują promieniowanie rentgenowskie^[4], co zaskoczyło astronomów, którzy wcześniej nie przewidzieli tego fenomenu. Źródłem promieniowania rentgenowskiego mogą być zderzenia rozpędzonych jonów pochodzących z wiatru słonecznego z atomami zawartymi w atmosferze komety, co prowadzi do emisji w zakresie promieniowania rentgenowskiego oraz dalekiego ultrafioletu^[5]. I taka ciekawostka na koniec. Kometa odbija do 4 % swiatla slonecznego, a Asfalt odbija do 7%.

Orbita komety Kohoutka oraz Ziemi.

PARAMETRY ORBIT - Komety są klasyfikowane według okresu obiegu na krótkookresowe (okresowe), które całą orbitę pokonują w czasie mniejszym niż 200 lat oraz długookresowe z większym czasem obiegu. Każdych z tych rodzajów komet jest trwale związany grawitacyjne z gwiazdą.Współczesne obserwacje pozwoliły na wykrycie kilku komet poruszających się po hiperbolach, których obecność można przypisać grawitacyjnemu oddziaływaniu Jowisza. Jeżeli komety dotarły do Układu Słonecznego z przestrzeni międzygwiezdnej, powinny poruszać się z prędkościami typowymi dla względnego ruchu gwiazd (dziesiątki kilometrów na sekundę). Takie obiekty mają dodatnią całkowitą energię mechaniczną i poruszają się po szczególnie wydłużonych torach hiperbolicznych. Szacunki wskazują, że w ciągu jednego stulecia w obszarze wyznaczanym przez orbitę Jowisza mogą pojawić się cztery komety hiperboliczne. Szacunek jest na tyle niepewny, że faktyczna ich liczba może być różna o jeden lub dwa rzędy wielkości.Kometa Enckego jest kometą okresową o jednym z najkrótszych czasów obiegu wokół Słońca. Jej orbita nigdy nie pozwala tej komecie na oddalenie się od gwiazdy centralnej na odległość większą niż promień orbity Jowisza.
Wprowadzono też specjalne przedrostki oznaczające typ komety:

• P/ – kometa okresowa,
• C/ – kometa nieokresowa,
• X/ – kometa, dla której nie udało się określić dokładnej orbity,
• D/ – zagubiona kometa lub taka, która uległa zniszczeniu,
• A/ – kometa, która potem okazała się innym obiektem (planetoidą, planetą karłowatą, itp.)